ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΓΚΑΣ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

Πέντε Χαϊκού με αρχή το ΔΕΝ... 

Κύριε Γκόγκα σας ευχαριστώ, φίλες και φίλοι ανακαλύψτε τη μαγεία των Χαϊκού μέσα από τα ποιήματα του ποιητή Δημητρίου Γκόγκα. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Δημήτριος Γκόγκας

Δεν ανασαίνω,
εκεί που
το χώμα γίνεται λάσπη.

Δεν βαδίζω
την ασέληνη νύχτα.
Ντύνομαι λάβα.

Δεν σπάει το ρόδι
στην αυλή.
Παγώνει το δάκρυ.

Δεν θα πεθάνω την αυγή.
Έμαθα πως είσαι
φάλτσο αηδόνι.

Δεν το ξεχνώ αγάπη μου.
Κολυμπώ στον Αχέροντα
και γίνομαι στάλα.

Αγάπη μου….

Αγάπη μου….
Προσπαθώντας να γράψω ένα ποίημα για σένα
Αγόρασα ένα καινούργιο άροτρο, μια πευκοβελόνα
κι ένα σβηστήρι άσπρο να λιώνει στη κάψα του κάμπου, 
να λιώνει στο σώμα σου.
Για την αγάπη μου,
κέντησα τη καρδιά σου πάνω στο στήθος μου
Να χτυπά στο ρυθμό της
Μάζεψα τα μαλλιά σου ένα κότσο να φιλώ το λαιμό σου
Και κείνο τον κρεμαστό λοβό του μικρού σου αυτιού
Πήρα το χρώμα των ματιών σου και άνοιξα τη κάμαρα της Άνοιξης
nα μπούνε πετροχελίδονα στη φωλιά της ψυχής μου. Τι είναι τούτη η λάβα που ρέει στο καταχείμωνο του κόσμου
Τι είναι τούτο το θειάφι που κυκλώνει τη καψερή λιμνούλα
Μέσα στο δάσος
Κάτω απ΄ τα πεύκα
Είσαι αγάπη μου εσύ.

Τρία τραύματα

1.
Κάποτε θυμάμαι
υποφέραμε από ανομβρία
γιατρικό δεν υπήρχε
στάλα στάλα μαζεύαμε
το δάκρυ μας σε μεγάλα ντεπόζιτα
Τώρα που βρέχει
δουλειά δεν έχουμε
τρυπάμε τα ντεπόζιτα.
2.
Κάποτε θυμάμαι
οι γονείς μας δικάστηκαν
ερήμην
γίνανε αριθμοί.
Το παιδί
έβαλε στόχο
να γίνει μαθηματικός.
Δεν το πέτυχε.
Μπλέχτηκε στις πράξεις.
3.
Κάποτε θυμάμαι
κέρδισε η ελπίδα
στις κάλπες.
Η ελπίδα εκείνη
δεν ήταν παρά
μέλανας ζωμός
συνοδεία λωτού.
Η Κίρκη έβγαινε στο τέλος.

Πηγή: http://dimitriosgogas.blogspot.gr/

Aνιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος